De woorden die de bakker, zijn vrouw en Roos spraken, bleven als ballonnen in de winkel hangen. Elke ballon zat propvol met ongezegde woorden. Nu rolde er een bulderende lach uit het zwarte gat van hun mond. De ballonnen spatten uit elkaar en de woorden dwarrelden op het brood, het gebak en de hoofden van het bakkersechtpaar. Ver weg vroeg iemand of ik me niet goed voelde. En waarom zag ik zo bleek? Wilde ik gaan zitten of liggen? Een klant duwde de winkeldeur open en ik glipte naar buiten.