Een loepzuivere kleine vertelling van de veel gelauwerde meester van de Vlaamse jeugdliteratuur, warm en kleurrijk geïllustreerd door Carll Cneut. Opeens staat er een meisje in het speelgoedmuseum. Ze zal een jaar of acht zijn. Ze staat er doodstil, als versteend. Nestor, de oude man die het kleine museum beheert, begint voorzichtig met het meisje te praten. Met behulp van zijn mooie oude speelgoed weet hij langzamerhand haar vertrouwen te winnen. Het meisje begint aan een kapotte beer waarover ze zich ontfermt de meest gruwelijke fantasieën te vertellen. Het is voor Nestor duidelijk dat ze iets heel ergs heeft meegemaakt.Er ontstaat een steeds intenser spanningsveld tussen hen, vol voorzichtig aftasten, tussentijdse explosies en langzaam opgebouwd vertrouwen. Uiteindelijk durft Nestor het aan om haar bij de hand te nemen en naar huis te brengen. Tot zijn verrassing leidt ze hem naar een andere plek, en confronteert hem zo met het voor haar onuitsprekelijke. Ze brengt hem naar een vers gedolven kindergrafje, dat van haar kleine broertje. Ed Franck verkent in Mijn zus draagt een heuvel op haar rug, dat getuigt van een gerijpt literair vakmanschap, de grenzen van de jeugdliteratuur. Juryrapport Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Jeugdliteratuur 2001. Het boek is even meeslepend als de onmogelijke liefde die erin beschreven wordt. Boeiend en hartstochtelijk als de hoofdfiguur. Juryrapport Boekenleeuw 2003 voor Abélard en Héloïse.